Santpoort – Afvalinzamelaar Toon van Wijnen rijdt rond in een brommobiel die in slechte technische staat verkeert. Vier jaar geleden nam de gemeente Velsen eenmalig het onderhoud van het voertuig voor haar rekening. Nu is het karretje aan reparatie of vervanging toe. Al vele jaren houdt Toon op eigen initiatief de straten van Santpoort en omgeving schoon door zwerfvuil te verwijderen. Het is voor hem een manier om iets te kunnen doen voor de samenleving, sinds hij arbeidsongeschikt raakte. Een inwoner van Purmerend begon vorige week spontaan een inzameling om een nieuwe brommobiel te kunnen aanschaffen. Van Wijnen is er emotioneel onder en zegt: ,,Het overdondert me, wat er allemaal gebeurt.’’
Door Raimond Bos
Vrijwel zijn hele leven werkte Toon van Wijnen in de afvalverwerking. Hij was medewerker van de gemeentereiniging in Haarlem, maar werd op medische gronden afgekeurd. Na diverse malen een tia te hebben gehad, moet hij het momenteel rustiger aan doen. Het liefst zou hij de hele dag met zijn karretje op pad gaan om ervoor te zorgen dat de omgeving schoon blijft, maar dat lukt hem in de praktijk niet meer. Toch gaat hij zo vaak als hij kan nog de weg op om vuilnis in te zamelen. ,,Ik moet iets te doen hebben, want stilzitten is niets voor mij’’, zegt hij. Als we hem dinsdag aan het eind van de ochtend bellen, is hij net klaar met zijn ronde. ,,Tot nu toe heb ik dit jaar 167 kubieke meter afval opgehaald. Vorig jaar was dat 650 kubieke meter in het hele jaar.’’ De laatste tijd ziet hij een toename van het aantal afvaldumpingen. ,,De kringloopwinkels zijn gesloten, daardoor zetten meer mensen hun spullen op straat neer.’’ De nog bruikbare spullen haal Toon er tussenuit, die krijgen een tweede leven. De rest brengt hij naar een afvalbrengstation. ,,Als ik bijvoorbeeld nog bruikbare kleding vind, gaat die naar de kledingbank. Ze kennen mij zo langzamerhand overal.’’
Gebreken
Ooit begon Toon zijn vrijwillige afvaltaak met een bakfiets als vervoermiddel. Daarna reed hij rond op een Vespa driewieler en weer later kon hij gebruik maken van een wagentje dat bij de gemeente Velsen afgeschreven was, maar nog in goede staat verkeerde. Inmiddels vertoont de brommobiel van Toon dusdanige gebreken dat het gevaarlijk wordt om er nog in te blijven rondrijden. ,,De binnenkant van een band loopt tegen het chassis aan, dat moet verholpen worden. Ook zijn de motorsteunen helemaal op, de motor ligt er nu eigenlijk los onder. Verder moet ik eerst het elektrische raam open doen als ik in de wagen zit, omdat de deur niet meer van binnenuit open wil. Met mijn hand door het raam kan ik de deur dan van buitenaf openen.’’ Toon wil van zijn vakantiegeld de nodige reparaties laten uitvoeren, want geld voor een nieuwe wagen is er niet. Bovendien is hij erg gehecht aan zijn huidige brommobiel: ,,Het is een heerlijk wagentje.’’
Inzameling
Nadat NH Nieuws recent aandacht besteedde aan de situatie, besloot Steef Boots uit Purmerend spontaan om een inzameling voor Toon op te zetten. Dat leverde in twee dagen tijd al vierhonderd euro op.
Toon van Wijnen: ,,Mensen hebben het me verteld, want ik kan dat zelf allemaal niet bekijken. Ik heb geen verstand van al die apparatuur. Ik hoorde dat er inmiddels al vijftienhonderd euro is gedoneerd.’’ Naast de donaties is er ook een toezegging van een importeur van dergelijke voertuigen die vijfduizend euro korting wil geven op de aanschafprijs. De prijzen voor dergelijke voertuigen liggen rond de vijftienduizend euro. De berichtgeving over Toon van Wijnen op internet bereikte ook de redactie van het televisieprogramma Beau bij RTL4. In dat programma werd deze week aandacht aan Toon van Wijnen besteed. ,,Dat heb ik ook gehoord’’, reageert Toon. Zelf heeft hij de beelden niet gezien.
Jeugd
Intussen gaat Toon gewoon door met het goede werk. Dat mensen hun afval zomaar op straat gooien, daar begrijpt hij niets van. ,,Soms kom ik een groep jongeren tegen op een hangplek. Ze maken er vaak een rotzooi van. Dan haal ik een traytje cola en bied ze een blikje aan. En dan zeg ik daarna: ‘Zullen we nou eens de boel samen opruimen?’ Dan heb je ze op je hand. Het ligt er maar net aan hoe je ze benadert. Als ik nu weer langs die plek rijd, dan zwaaien ze naar me. Maar het is er nu wel schoon! Zo deed de wijkagent dat vroeger ook. Je kunt ze beter zo benaderen en wederzijds respect afdwingen. Daar bereik je meer mee dan met een bonnenboekje klaar staan.’’ Soms neemt Toon een kennis van hem mee. ,,Dat is een Alzheimerpatiënt, die dagbesteding krijgt. Maar daar vindt hij niets aan, dus neem ik hem af en toe mee naar Spaarnwoude om daar afval te gaan prikken. Daar geniet hij van.’’
Hechtingen
Het gaat niet altijd goed. Toon herinnert zich een voorval met een aantal ramen die op straat waren gezet. ,,Ze stonden vlakbij een school, dat is levensgevaarlijk. Op zo’n moment grijp ik meteen in. Ik nam de ramen mee en wilde ze in een glascontainer zetten. Iemand bood aan een handje te helpen en toen ging het mis. Zo’n raam staat onder een bepaalde spanning. Als je een verkeerde beweging maakt, kan het springen en dat gebeurde. Het glas ging dwars door mijn kleding, zo mijn been in. Het bloed spoot eruit.’’
Hoewel hij naar het ziekenhuis moest en er de nodige hechtingen in zijn been werden gezet, stond hij vier dagen na thuiskomst alweer op straat om afval te verzamelen. ,,Ik doe het zo graag, ik kan het gewoon niet laten.’’
Doneren kan via https://nl.gofundme.com. Zoekopdracht: Toon van Wijnen.
Foto’s: NH Nieuws