Meester Serné was 41 jaar leerkracht in IJmuiden op de Marnixschool. De naam van deze school veranderde later in Het Kompas. Hij deelt zijn belevenissen en herinneringen regelmatig met ons in een column. Deze keer: ‘Waarom is deze avond anders dan de andere avonden?’
Eind jaren tachtig kwam er een verplicht vak in het basisonderwijs bij: Geestelijke Stromingen. Dat betekende dat alle basisscholen les moesten gaan geven over de wijze van geloven in andere culturen.
Tijdens een thema over de Islam hebben de kinderen een bezoek gebracht aan de Moskee, waar de imam uitleg gaf over de geschiedenis van de islam en de gebruiken bij vieringen en feestdagen. Ik zie de imam nog af en toe.
Het liep tegen het Christelijke Paasfeest en ik wilde een vergelijking trekken met het Joodse Pesachfeest. Pesach valt de ene keer eerder, een andere keer later dan het Christelijke Paasfeest. Beide feesten herdenken het begin van een nieuw leven. Ik had een kind in de klas van Joodse afkomst en besloot het Joodse Pesachfeest in de klas te vieren volgens de geldende gebruiken. Samen met de kinderen zochten we naar allerlei informatie in boeken. (Internet was nog ver weg). Zo kwamen we er achter dat mannen en jongens een ‘keppeltje’ moesten dragen tijdens de viering en meisjes en vrouwen bedekte schouders. Dus maakten we keppeltjes van karton. Uit de verkleedhoek van de kleuters werden sjaals en lappen gehaald. We luisterden naar Israëlische liedjes en ik leerde ze in de gymzaal volksdansjes aan.
Op een ochtend zouden we het Seidermaal gebruiken. Dat hoort eigenlijk op de avond voor Pesach, maar ja, ik kon niet alles perfect doen. De kinderen hielpen mee om een lange tafel te dekken. Ze hadden samen met moeders geholpen met het maken van de traditionele kleine symbolische gerechtjes en legden die op de authentieke Seiderschaal die ik in mijn bezit had. Ook een schaal met matzes en glazen met rode limonade (in plaats van wijn) werden neergezet, evenals kaarsen. De jongens zetten hun keppeltjes op en de meisjes droegen hun sjaals.
Vooraf hadden we uitgezocht wie die jongste in de klas was. De jongste spreekt op Seideravond de openingszin uit: ,,Waarom is deze avond anders dan de andere avonden?” Ook wisten we wie de oudste in de klas was…Ik.
De oudste vertelde vervolgens het verhaal van de Uittocht uit Egypte, (de Exodus), Joden verlost van slavernij, op weg naar een nieuw begin. Samen dronken we de limonade, doopten de matses (ongezuurd brood) met de bittere kruiden (waaronder radijs) in een zoete saus en sloten af met lekkere hapjes, gemaakt door moeders. Jodendom ziet de Uittocht uit Egypte als het begin van een nieuw leven. Christendom ziet de opstanding van Jezus ook als een nieuw begin.