IJmuiden – Stralend en beeldig opgemaakt met rode lippenstift, mooi gekapte spierwitte haren en blosjes van opwinding én rouge op haar wangen zit mevrouw Diny Lastdrager-Schulp op haar stoel voor het raam in ‘De Lange Nieuwstraat’ in het W.F. Visserhuis. Ze is vandaag 100 jaar geworden. Honderd keer 52 weken, 100 keer 365 dagen. Wat een mijlpaal en een zegen als dat op deze, positieve, manier mag gebeuren.

Door Ingeborg Baumann

Schoondochter Lenie en oudste zoon Emile zitten al gezellig te wachten en schenken kopjes koffie, zetten de talloze kaarten recht en schikken de bloemen. Er staat een kaart van onze Koning en Koningin met de hoop dat Diny deze dag met lieve mensen om zich heen mag vieren en de allerbeste wensen. Er staat ook een kaart van de commissaris van de Koning, Arthur van Dijk, waarin hij uitspreekt dat hij zich realiseert dat het een heel bijzondere dag voor de jarige moet zijn. En dat is het.

,,Ik ben heel blij met jullie’’, zegt Diny, als de manager van het Visserhuis een mooie boeket bloemen komt brengen. ,,Wij zijn heel erg blij met ú’’, antwoordt deze betrokken en hartelijk. En dat komt uit de grond van haar hart. Mevrouw Lastdrager is namelijk een fantastische en positieve vrouw. En dat is waarschijnlijk ook het geheim van zo mooi en lief oud worden.

Mooi jong blijven

Iedere dag wordt ze opgemaakt. ,,Als ze dat niet doet dan weten we dat ze ziek is’’, zegt schoondochter. ,,Ja, ik heb soms wel pijn met wassen maar dat komt omdat alles wat broos wordt. Maar ik doe veel om mezelf zo jong mogelijk te houden.’’ Zo heeft ze nog tot op 89-jarige leeftijd gegymd en voor een vijfsterren puzzel draaide ze haar hand niet om. Diny is geboren in Haarlem, ‘een echte mug’, zegt haar zoon. Maar inmiddels woont ze al 69 jaar in IJmuiden, haar zoons zijn ‘vissenkoppen.’ Eerst in de Lorentzstraat, later in de Schutterstraat en een tijdje in de Keetberglaan. In het W.F. Visserhuis heeft ze een ‘heel gelukkig gevoel’. ,,Heerlijk, ik ben hier gewoon als thuis.’’ ,,Iedereen is ook gek op u’’, wordt er geantwoord. ,,Dat zegt wel wat over u.’’ ,,Daarom is het hier zo fijn, ik kan het iedereen aanbevelen.’’ Dat is heerlijk om te horen, die blijdschap uit de mond van een 100-jarige.

Geheim

Zoon en schoondochter menen het geheim van de leeftijd te hebben doorgrond. Op de vraag aan háár wat dat geheim dan is haalt ze de schouders op. Uiteindelijk zegt ze: ,,Positief in het leven staan en geen ruzie maken. Veel lachen. En jullie zijn zo lief!’’ Hiermee bedoelt ze haar kinderen en schoonkind. Naast haar staat een oud tafeltje dat nog uit haar jeugd komt. Bij dat tafeltje zweerde ze ooit; ,,Ik wil honderd worden’’. Nu ligt de lat bij 106. Want ‘winnen’ van haar nicht die 105 werd is natuurlijk belangrijk.

Mooie man

Haar man stierf al op 69-jarige leeftijd. Zij was toen pas 62. Verontwaardigd reageert ze op de vraag of er daarna geen andere man in haar leven was met: ,,Ik had zo’n mooie en fijne man. Natúúrlijk niet! Ik heb prachtjaren met hem gehad.’’ Een schilderij aan de muur laat zien dat de vader van haar zoons, de een met een Indisch uiterlijk en de jongste Jeroen een ‘Orang Blanda’, inderdaad een mooie man was. Ze heeft drie kleinkinderen en twee achterkleinkinderen die allemaal in een boek ‘Oma 100 jaar’ staan.

Burgemeester Frank Dales komt binnen en met z’n allen wordt besloten dat we nog heel lang de verjaardag van deze fijne vrouw willen vieren. Zonder één woord ruzie. Want daar houdt ze niet van. Wel van lachen.

Foto onderschrift: Burgemeester Frank Dales met een mooi boeket. Foto: Ingeborg Baumann