IJmuiden – Afgelopen donderdag werd in het kerkje aan de Helmstraat het boek: ‘Het eeuwige vuur. Honderd jaar staal aan de Noordzee’, geschreven door Daan Dekker gepresenteerd. In dit boek vertelt Daan Dekker het verhaal van onze roemruchte Hoogovens, aan de hand van de verhalen van directeuren, smelters, stakingsleiders, omwonenden en activisten.
Door Ingeborg Baumann
,,Een fabriek die na de Tweede Wereldoorlog een belangrijke motor achter de wederopbouw vormde en waar op het hoogtepunt ruim twintigduizend mensen werkten. Maar ook de fabriek die de Breesaap, een weelderige duinvallei, definitief verslond en die vanwege haar uitstoot met steeds meer scepsis wordt bekeken.’’, zo stond in de motivatie.
Daan Dekker, woonachtig recht tegenover Tata, vertelt in de proloog: ,,Elke ochtend en avond kijk in even naar het vuur en de rook aan de overkant van het Noordzeekanaal. Soms, als ik tijdens het schrijven niet op de juiste woorden kom, staar ik even naar buiten. Naar het fabrieksterrein dar 24 uur per dag, 365 dagen per jaar in beweging is. Het uitzicht vanaf mijn werkplek is een levende tijdlijn.’’ Hij sluit af: ,,Wie denkt dat het huidige debat over de staalonderneming een relatief nieuw verschijnsel is, vergist zich. Het bedrijf staat al sinds zijn oprichting symbool voor de strijd tussen de mens die vooruit wil en de mens die zijn tegenstrever wijst op de prijs die voor vooruitgang wordt betaald. De onderneming is een spiegel van de tijdsgeest, van het heersende maatschappelijke sentiment.’’
‘Wat gaat dit worden?’
Roel Berghuis, voormalig vakbondsbestuurder FNV en van 1975 tot 1992 werkzaam als Smelter bij Hoogovens, gaf zijn commentaar op het fijn leesbare boek. ,, Toen Daan mij twee jaar geleden benaderde over dat hij een boek ging schrijven over de geschiedenis van de Hoogovens reageerde ik wat verbaasd: ,,Er zijn al zoveel boeken geschreven Daan, en elk jubileum van de staalfabriek kent een boek over de geschiedenis. En ik dacht: wat gaat dit worden? In de gesprekken die ik met Daan Dekker had stelde hij hele goede vragen waar ik soms goed over moest nadenken en soms kon ik het zo oplepelen. Hij vroeg mij ook welke mensen hij vooral moest gaan spreken in het kader van zijn boek. Het boek moest gaan over de menselijke strijd, ambities en tekortkomingen. Door de ogen van zoveel mogelijk direct betrokkenen. De titel van het boek ‘Het eeuwige vuur’ was snel gevonden.
Fascinerend
Van 1975 tot 1992 was ik in dienst van de Hoogovens. En voor de vakbond FNV liep ik voor vaak voorop. Als voormalige smelter van de Hoogovens begon ik het boek te lezen. De start was al fascinerend. Vanuit zijn werkkamer in IJmuiden kijkt de schrijver op één kilometer afstand naar de Hoogovens. Het boek is ook een antwoord op het maatschappelijke debat over Tata Steel dat alle kanten op schiet en dat Daan’s eigen wisselende gevoelens over het staalbedrijf belicht. Het is een boek waar het staalbedrijf en de betekenis ervan vanuit verschillende invalshoeken wordt belicht. Naar mijn mening ook de enige manier om ernaar te kijken en tot oplossingen te komen. Een boek dat iedereen gelezen moet hebben, of je nu van het staalbedrijf houdt of niet. Het vuur mag niet doven.’’
Het vuur mag niet doven
Bij de presentatie kwam ook Prof. dr. Jaap Verheul, coauteur van Hoogovens 1945-1993 ‘Van staalbedrijf tot twee-metalenconcern; een studie in industriële strategie’ aan het woord. Het eerste exemplaar was voor Gerda Zonneveld die veertig jaar voor Hoogovens werkte en in 1983 het eerste vrouwelijke lid van de ondernemingsraad werd. Ook werd een exemplaar uitgereikt aan Connie Trautwein, bewoner Wijk aan Zee en oud-politica. Het eeuwige vuur. Honderd jaar staal aan de Noordzee | Daan Dekker | ISBN 978 90 213 4236 8 | 24,99 euro | ISBN e-book 978 90 213 4237 5 | 12,99 euro | Alfabet Uitgevers.
Foto: De eerste exemplaren werden uitgereikt aan Gerda Zonneveld en Connie Trautwein. Foto: Roel Berghuis