Voor problemen op zee staan bij KNRM-station IJmuiden één beroepskracht en 24 vrijwilligers uit de gemeente Velsen dag en nacht paraat. Als de pieper gaat, snellen ze van huis of werk naar de Haringkade en varen ze binnen tien minuten met de reddingsboot uit, ongeacht de weersomstandigheden.

De Jutter/Hofgeest bericht maandelijks over de wederwaardigheden van deze plaatsgenoten.

Door Weert Schenk

Bensji is zo’n hondje dat in een damestasje past. Volgens Selina Bernard wilde het druktemakertje eind januari bij zeejachthaven Marina Seaport  ‘vrouwtje even laten zien dat hij ook kon vliegen’, maar stortte meteen in het water. Selina Bernard dacht dat het één jaar oude dwerghondje niet kon zwemmen en wilde erachteraan springen. Haar buurjongen met wie ze samen Bensji uitliet, hield haar tegen. Eind januari is het water erg koud. In paniek belde ze alarmcentrale 112 die daarop de reddingsboot van KNRM-station IJmuiden opriep.

Hond te water

Hond te water, is de KNRM daar 200 jaar geleden voor opgericht? Is dat een noodsituatie waarvoor minimaal zes vrijwillige redders moeten uitrukken? Toch gebeurde dat al diverse malen. ,,We zijn er voor mens én dier”, zegt schipper Richard van der Hammen van de IJmuidense reddingsboot NH1816, ,,en als de centralist van 112 ons alarmeert, gaan we. Zonder discussie.”

De opgegeven locatie klopte niet, waardoor de reddingsboot op de verkeerde plek naar het hondje zocht. Ondertussen spartelde Bensji heen en weer in het water en zei de alarmcentrale dat de eigenaresse zich nauwelijks kon bedwingen om te water te gaan.

Van der Hammen heeft ervaring met mensen van wie de hond bij de pier in het water raakt. Zo sprong in november 2021 een man op de Noordpier zijn hond achterna. Dat kostte de hondeneigenaar bijna het leven. Hij kon zelf ook niet meer terugklimmen op de pier. Zijn vrouw riep de hulp in van surfers die de man, die toen al onderkoeld was, half op een surfplank wisten te trekken. Brandweer en ambulance stonden er inmiddels bij, maar konden hem vanwege de gladde en hoge, ongelijk liggende steenblokken niet uit het water halen.

Toen de NH1816 arriveerde, was de man al niet meer aanspreekbaar. Voorzichtig legden de redders hem op de boot, steeds in horizontale houding om een hartstilstand te voorkomen. Daarna werd hij bij een steigertje overgedragen aan de ambulance die hem met bloedspoed naar het AMC in Amsterdam bracht. Zijn lichaamstemperatuur was al gezakt tot dertig graden. Bijna twaalf uur later kwam hij weer bij. Hij heeft het overleefd, zijn hond trouwens ook.

Een half jaar later ging een hondeneigenaar weer zijn in het water gevallen viervoeter achterna, maar de gevolgen waren minder ernstig. ,,Het enige wat die mensen denken is dat ze het beest moeten redden en springen erachteraan”, zegt schipper Van der Hammen, ,,dat is een extra reden om bij ‘dier te water’ uit te rukken.”

Het zoeken naar Bensji bij de Zuidpier leverde niets op en ondertussen kwam het bericht dat het beestje naar de vaargeul zwom. Dat bleek eveneens foutieve informatie. Bensji dobberde nog steeds in de Marina Seaport. Daar plukten de redders hem uiteindelijk uit het water. De dierenambulance bracht het onderkoelde hondje naar een dierenziekenhuis in Amsterdam, waar hij een nacht met een infuus in een couveuse lag bij te komen van het avontuur. Dat kostte ‘vrouwtje’’ zeker meer dan duizend euro. De inzet van de KNRM was gratis.

Foto: Redding van een hondeneigenaar die zijn hond achterna sprong en het tenauwernood overleefde. Foto: aangeleverd