Velsen – De herfst heeft definitief zijn intrede gedaan. Na een zomer, die voor de horecagelegenheden op het strand het hoogseizoen moest betekenen, begint nu voor hen het laagseizoen. Tijd voor een terugblik. Hoe kijkt men terug op het draaiende houden van een strandpaviljoen in de bijzondere zomer van 2020?

Ursula Koks, meewerkend eigenaresse van paviljoen Noordzee, vat het kordaat samen. ,,In geen 43 jaar dat dit paviljoen draait, heb ik zo’n rare zomer meegemaakt. In maart hebben we veel aan onderhoud gedaan en geïnvesteerd in onze kiosk buiten. Maar nu het allemaal langer gaat duren en door de coronamaatregelen geen Duitsers meer ons paviljoen bezoeken, vind ik het het eng worden. Ik voel mij een soort gevangen in mijn eigen zaak. Normaal gesproken zou ik juist nu zelf vakantie nemen en familie en vrienden in Duitsland bezoeken. Ik ben daar niet welkom! Dat heb ik nog nooit meegemaakt.” Aan de lockdown in maart koestert Ursula ook goede herinneringen. ,,Onze kiosk buiten mocht openblijven, dat was fijn. Het werd mooi weer en hier op het strand hebben we alle ruimte. Het was in zekere zin ook wel gezellig, net als vroeger. Mensen namen een kleedje mee om te picknicken, gezinnen speelden met elkaar. Strandgangers namen weer net als vroeger eigen stoeltjes en koelboxen mee.” 

Ursula, zelf kwetsbaar door haar leeftijd, neemt de inkomstenderving maar een beetje voor lief. ,,Er zijn geen besmettingen met covid-19 gemeld onder de gasten of personeel, dat is heel wat waard. Er vallen veel inkomsten weg door met name het moeten missen van alle events, feesten en partijen, maar dat is nu eenmaal zo. Tja, en dan moet de herfstvakantie nog komen. Tot ongeveer 5 november was het wel gebruikelijk, dat er nog veel met name Duitse vakantiegangers hier kwamen eten. Dat valt nu allemaal weg. Maar dat weet je. Het ergste vind ik, dat ik mij sociaal zo moet inhouden. Ik ben zo gewend aan een praatje maken en aan tafel te schuiven bij mijn gasten. Nu moet ik zelfs nee verkopen, zoals op een dag als vandaag, als er ondanks de fikse regenbuien toch meer dan 30 mensen even willen bijkomen hierbinnen.”

,,Het was hard werken” vat Anneke van Egmond, bedrijfsleider van Zilt aan Zee, de zomer van 2020 samen. ,,De lockdown in maart was een drama. Een verschrikking. Ons team bestaat uit zeven personen. Wij zaten bij elkaar en keken elkaar aan, zo van, wat nu?” Na een aantal weken van schilderen, onderhoud en nadenken kwamen er ideeën. ,,Corona werkte als katalysator voor een plan, wat al latent aanwezig was’’, vult Mindy Koomen aan. Zij opende met een compagnon een kiosk buiten, het Zilt Beach Bedden en Zilt IJshuis. ,,De luiken gingen op dag 1 omhoog en er stond al een rij mensen in de wacht. Het was ook mooi weer, dat was echt een mooi cadeau.” De samenwerking werd compleet, toen Zilt aan Zee op veilige wijze een take-away voor maaltijden startte en men in het Zilt IJshuis een paar meter verderop een drankje kon scoren, om vervolgens op het ruime strand een plekje te zoeken om te picknicken. ,,Het kwaad voor 2020 is reeds geschied.’’, verzucht Anneke. ,,Alle events, feesten en bruiloften zijn afgelast. Dat is niet meer goed te maken, maar er zijn zaken waar ik toch goede herinneringen aan over hou. Zoals het gedoogbeleid van de gemeente. Door de boardwalk en het verharde terras, de bedjes en de herontdekking van het strand voor veel mensen, die niet op vakantie konden, kwam IJmuiden op een heel andere manier op de kaart. Men kon flaneren en genieten van het strand, zoals menigeen in Spanje en Griekenland gewend is. Ook de onderlinge samenwerking van al onze teamleden is door alle narigheid versterkt. Mooi om dat te ervaren.” Mindy sluit zich hierbij aan. ,,Ondertussen gaat de ontwikkeling van nieuwe initiatieven gestaag door. Zo hebben we sinds kort verschillende mogelijkheden voor flexwerkers, om met een dagkaart hier te werken. Je kan hier prima sollicitatiegesprekken houden of een dagdeel op veilige wijze werken. We hebben hier de ruimte, de mogelijkheden en gaan uit van wat wél kan.”

Jonathan Michielen is als mede-eigenaar van strandpaviljoen Timboektoe in Velsen-Noord dankbaar voor het gedoogbeleid van de gemeente Velsen. ,,In maart hebben we ons eerst gericht op onderhoud, maar ook op wat kan wèl. Toen wij 1 juni weer open mochten, kregen wij meer ruimte voor terras en konden we toch onze capaciteit vasthouden.“ Het grootste drama wat deze zomer gedragen moest worden, was het wegvallen van events en bruiloften.

,,Naast Timboektoe hebben wij een aparte ruimte voor feesten en partijen, Kamango. Alles, alles is afgelast. Ik heb zo’n 40 mensen op de loonlijst. Dat baart mij wel zorgen voor hoe het verder zou moeten, als er weer een lockdown zou komen.” 

Wie de hele zomer bleven komen waren de surfers. ,,We gingen op standje creatief en de buitenbar was een uitkomst. We zijn nu een arrangement voor flexwerkers aan het ontwikkelen. Kamango biedt ons komend najaar extra ruimte in geval Timboektoe vol is.” Besmettingen onder personeel of gasten zijn er niet geweest gelukkig. ,,Het personeel heeft zich bewonderenswaardig flexibel ingezet. Ik heb veel van ze gevraagd en ze maken het meer dan waard. De samenwerking is enorm goed, ik wil blijven zoeken naar zaken, die wèl kunnen en creatief blijven nadenken.”