Driehuis – Theater de 3Klank vormde afgelopen zondagmiddag het sfeervolle decor voor een bijzonder concert door Rare Jazz, het duo Anton Goudsmit en Arnold Dooyeweerd. Voor een uitverkochte zaal brachten zij een boeiende mix van eigen nummers, verrassende improvisaties, virtuositeit en speelse interacties met het publiek. De ontspannen sfeer gaf het concert een gezellige, bijna huiskamerachtige vibe, maar de muziek zelf was allesbehalve casual; het was een meesterproef in muzikaal vakmanschap, vol harmonieën en onverwachte muzikale vondsten.

Door Frits Rijperman

Een van de meest memorabele momenten is wanneer Eline, mede-eigenaar van het theater, vanuit de bar het podium op rent met een Pastel de Nata in haar hand. Anton heeft net uitgelegd dat zijn nummer Eeuwige Leven geïnspireerd is door deze Portugese lekkernij, die in Portugal dagenlang in warme etalages blijft liggen, alsof ze een ‘eeuwig leven’ heeft. Lachend roept Eline: ,,Laat maar even rondgaan!”

Virtuositeit

Het publiek, dat niet alleen uit muziekfans, maar ook uit muzikanten en een enkele muziekdocent bestaat, is gefascineerd door de virtuositeit van het duo. De muziek van Rare Jazz boeit iedereen met harmonische thema’s, verrassende overgangen en pure improvisatie. Anton ondersteunt zijn single-string solo’s met zacht neuriënd gezang, dat doet denken aan de stijl van George Benson. Ondertussen begeleiden de twee elkaar ritmisch strummend op hun instrumenten, waarbij de drums totaal niet worden gemist. Af en toe trommelen ze kort op de klankkasten, alsof het conga’s zijn, wat extra dynamiek en diepte geeft aan hun sound. Dit soort onverwachte muzikale grapjes wordt met enthousiasme ontvangen door het publiek, dat bij elke virtuoze vondst met gejoel en kreten reageert. ,,Yehh!”

Arnold legt met een knipoog uit hoe een van de nummers op de eerste tel overgaat van een driekwartsmaat naar een vijfkwartsmaat. De kenners in de zaal smullen van de uitleg. Het duo speelt voortdurend met ritme en harmonie, en dit maakt de muziek niet alleen technisch indrukwekkend, maar ook heerlijk verrassend. Anton demonstreert de mysterieuze duivelse drieklank van een ‘dim-akkoord,’ wat het volgende nummer Effe Dimmen een vleugje Halloween geeft.

Arnold ontroert het publiek met een solonummer voor zijn vrouw in de zaal, gespeeld op zijn contrabas die hij ooit uit de gracht heeft gevist en eigenhandig heeft hersteld. De scheuren, deuken en herstelde barsten geven het instrument een eigen, doorleefd verhaal en een karaktervol uiterlijk. En wat een geluid! De bluesinvloeden die door het optreden heen klinken, zijn een ander hoogtepunt. Pork, een ode aan Charles Mingus’ compositie Goodbye Pork Pie Hat, vormt een van de muzikale pieken van het concert. Na een verdiende staande ovatie speelt het duo nog een toegift, wat wordt beloond met klaterend applaus. Eline bedankt de band en het publiek enthousiast en grapt over haar drukste bardienst ooit, terwijl de speciaalbiertjes en wijntjes rijkelijk vloeien. Het is een middag vol warmte, humor en muzikaal vakmanschap die nog lang zal naklinken in Driehuis en heus niet alleen de jazzliefhebbers diep heeft weten te raken.

Onderschrift: Anton Goudsmit  met een doorleefde gitaar die elke noot al kent en Arnold Dooyeweerd,  innig met zijn uit de gracht geredde bas.  Samen vertellen ze een verhaal dat verder gaat dan muziek. Foto: Frits Rijperman