Het bijzondere verhaal van vis en staal
IJmuiden – Wat doet een professionele fotograaf als de streek waarvan hij houdt, verandert? Als hij ziet dat het ongepolijste karakter van oude plekken en panden vervliegt door keurige nieuwbouw en gladde bedrijventerreinen? Dan pakt hij zijn camera en legt vast wat er nog rest. Voordat het te laat is. Mike Bink uit Zaandam fotografeert al jaren IJmuiden en de IJmond. Van het kanaal, de oude loodsen, visserijhavens tot vrieshallen en de pijpen van Tata Steel. En, niet te vergeten: hij portretteert graag de mensen die hier wonen en werken. Zijn expositie ‘Between Salt and Steel’ is van bij 22 november tot 31 december te zien bij KEK aan het Kerkplein.
Mike Bink kent de IJmond al sinds zijn kinderjaren. Zijn vader nam hem graag op sleeptouw naar de sluizen en de havens. “De bedrijvigheid hier maakte op mij een enorme indruk. Nog steeds dus. Zelf woon ik in de Zaanstreek. Volop industrie maar dat is vooral voedingsmiddelenindustrie. Vis en staal, ja, dat is toch een ander verhaal!
De sfeer van de IJmond, zo vindt Mike, neigt naar die van Engelse of Waalse industriestreken. Met eenzelfde zweem van vergankelijkheid. Want dit type bedrijvigheid staat onder druk. De twee pijlers van de IJmond, de visserij en de staalindustrie, liggen onder vuur. Het prikkelt hem ieder geval om het bijzondere karakter van deze streek onder de aandacht te brengen. “Mijn serie gaat niet over of iets goed is of slecht, of het legitiem is dat er zoveel industrie zo dicht op woonwijken zit. Ik ben geen activistische fotograaf, maar mijn foto’s mogen zeker vragen oproepen. Het is een portret van een streek met een tijdsbeeld dat dreigt te verdwijnen. Natuurlijk, dingen veranderen altijd, daar is niets mis mee, zo is het hele leven. Maar voordat dat die unieke sfeer in rook opgaat, ben ik er nog even bij. Met mijn camera. Voorlopig ben ik nog niet klaar met de IJmond. Deze streek zit nog steeds vol reuring en verhalen.”
Bink volgde het Grafisch Lyceum, werkte als graficus bij Sw Stolk en diverse grafische bureaus, daarna stortte hij zich volledig op fotografie. Ed van der Elsken, Anton Corbijn en Stephan Vanfleteren behoren tot zijn favorieten. Dat kun je aflezen aan het grofkorrelige, zwart-wit karakter van zijn foto’s. Tenminste, zijn vrije werk. Zijn werk in opdracht – interieurs, architectuur, zorg en onderwijs – is kleurrijker en vloeiender. Nu bij KEK een tentoonstelling met zijn ‘morsige’ fotowerk waar je, als het ware, de kolengruis vanaf kunt scheppen en de zee, Tata en de vis kunt ruiken.
Foto: Vissershaven IJmuiden ongepolijst en authentiek. Foto: Mike Bink