IJmuiden – Een aantal leden van scoutinggroep Wiawaha Velsen-Zuid reisde eind juli af naar Zuid-Korea om daar deel te nemen aan de World Jamboree, een vierjaarlijks wereldwijd scoutingevenement. Het zou een avontuur worden om nooit meer te vergeten. Maar wel op geheel andere wijze dan ze vooraf hadden kunnen vermoeden. Marjolein (17), Dunya (15), Renee (15), Amy (17) en Yinthe (14) vertellen over hun belevenissen in het Aziatische land, dat uitgerekend tijdens de World Jamboree getroffen werd door een orkaan.

Door Raimond Bos

Ruim een eeuw geleden werd in Londen de eerste World Jamboree gehouden. Het internationale succes van de in 1907 opgerichte scoutingorganisatie noopte tot een bijeenkomst van jeugdleden uit alle landen. Sindsdien komen eens in de vier jaar scouts in de leeftijd van 14 tot en met 17 jaar ergens ter wereld bijeen. Steeds in een ander land, na de Verenigde Staten in 2019 was het dit jaar de beurt aan Zuid-Korea om delegaties uit een groot aantal landen te mogen ontvangen. Ongeveer veertigduizend deelnemers vlogen naar Saemangeum, een polder voor de westkust van het land. Met zo’n tweeduizend deelnemers was Nederland goed vertegenwoordigd.

Zelf bij elkaar gespaard

Al zo’n twee jaar geleden stelde Scouting Nederland de inschrijving voor deelname aan de World Jamboree open. Aan deelname hing dit jaar wel een flink prijskaartje: 4500 euro. Geen gering bedrag, maar hoe vaak krijg je als tiener uit IJmuiden nou de kans om in Zuid-Korea een evenement bij te mogen wonen? De ouders van de scouts reageerden dan ook overwegend positief, maar zo’n bedrag hoesten de meeste gezinnen niet zomaar op. Voor de ouders van Dunya was het probleem zelfs dubbel zo groot, want: ,,Mijn tweelingzus Isa had zich ook ingeschreven, dus wij moesten twee keer 4500 euro bij elkaar sparen. Zodra we veertien werden, zijn we supermarktwerk gaan doen. We hadden uitgerekend hoeveel uren we zouden moeten werken en we hebben zo veel mogelijk gedaan.’’ Uiteindelijk lukte het de meiden om elk zo’n drieduizend euro binnen te harken. De rest van het benodigde bedrag werd door hun ouders bijgelegd. Ook de andere scouts hebben onder meer door te werken het geld bijeen gekregen. Marjolein: ,,Ik heb geprobeerd zo veel mogelijk te sparen, maar ik ging op school niet zo heel lekker, dus ik kon niet te veel gaan werken. Ik heb met restaurantwerk ongeveer duizend euro verdiend, de rest kreeg ik van mijn ouders.’’

Voorbereiding

Deelnemers aan de World Jamboree komen eerst in eigen land bijeen om de reis voor te bereiden. Amy: ,,Je komt bijeen in een groep van veertig mensen, waarvan vier leiding. Het zijn mensen die je niet kent, behalve de leden van je eigen club. Maar na anderhalf jaar voelt het echt of je elkaar al heel lang kent.’’ Uiteindelijk was dan het grote moment daar. Maar in hoeverre heb je de kans om ook echt iets van het land te zien? ,,Op het terrein zelf heb je niet echt het besef dat je in Zuid-Korea bent. Je bent er met zo’n grote groep Nederlanders. Maar als je onderweg vanaf het vliegveld naar het terrein niet in slaap was gevallen in de bus, heb je toch wel veel van het landschap kunnen zien.’’ Gedurende het evenement kregen de deelnemers een programma vol activiteiten, zoals het zelf opwekken van elektriciteit en het glijden van een zes meter hoge waterglijbaan. Ook was er een enorm doolhof gebouwd. Kortom, iedereen vermaakte zich prima, hoewel het er wel erg warm was. Een hittegolf zorgde voor temperaturen tot 38 graden en honderden deelnemers werden door de hitte bevangen. Na vijf dagen ging het gerucht rond dat iedereen geëvacueerd zou worden. Een orkaan, die eerder al schade had veroorzaakt in het zuiden van Japan, kwam in Zuid-Korea aan land. ,,De groep uit het Verenigd Koninkrijk was al vertrokken en uiteindelijk moesten wij ook weg.’’

Paniek?

Was er sprake van paniek op het terrein? ,,Bij de deelnemers was minder paniek dan bij de IST’ers (International Service Team, red.) maar er zijn wel mensen van het kampterrein weggegaan.’’, vertelt Marjolein. Uiteindelijk werden alle deelnemers geëvacueerd naar diverse andere locaties in het land. Maar een groep van veertigduizend mensen breng je niet zomaar even snel ergens onder. De meiden uit IJmuiden kwamen terecht op een terrein bij de hoofdstad Seoul waar brandweerlieden hun opleiding krijgen. Later kregen ze foto’s te zien van de ravage die de orkaan op het terrein in Saemangeum had aangericht. ,,Als we daar waren gebleven, was onze tent weggeblazen en zouden we tot onze heupen in het water hebben gestaan.’’ Het deelnemen aan de World Jamboree is voor alle deelnemers een onvergetelijke ervaring, waar ze ondanks alle tegenslagen met veel plezier op terugkijken. Wat met zo’n grote groep mensen gaat er altijd wel iets mis. Renee: ,,Binnen onze vriendengroep was er eigenlijk elke dag wel iemand die iets had. Dan weer was er iemand ziek, dan weer raakte iemand geblesseerd.’’ Medische zorg was niet ver weg, want op het terrein was een geïmproviseerd ziekenhuis aanwezig: ,,Zodra duidelijk werd dat iemand iets mankeerde, werd diegene direct doorgestuurd naar de EHBO-post.’’ Eenmaal thuis zitten de meiden vol verhalen. Het evenement heeft grote indruk op hen gemaakt. Yinthe: ,,Mijn familie is zo trots op mij, dat ik dit heb gedaan!’’

Domper op de feestvreugde

Je zou denken dat alle tegenslagen misschien een domper op de feestvreugde waren, maar het tegendeel lijkt het geval te zijn. Het gevoel van saamhorigheid binnen de scoutinggroep en het samen doorstaan van de ontberingen heeft eigenlijk het euforische gevoel alleen maar versterkt. Dunya: ,,Ik vind het moeilijk om mijn ouders te laten snappen hoe fantastisch het was. Ik probeer ze mee te nemen in het verhaal, maar ze begrijpen niet goed wat wij meegemaakt hebben.’’ Het hele avontuur leidde ook tot nieuwe vriendschappen, met name met de deelnemers uit het Verenigd Koninkrijk had de delegatie uit IJmuiden een goede klik. Het contact ontstond doordat één van de Nederlandse groepen besloot om foto’s te maken met alle andere landengroepen. ,,We werden door de groep uit het Verenigd Koninkrijk meteen uitgenodigd om die avond bij ze te komen chillen en de volgende dag zijn zij bij ons geweest. Vier mensen uit onze groep hebben nu nog steeds contact met ze.’’ Over vier jaar zal de volgende World Jamboree plaatsvinden in Polen. Een stuk dichter bij huis, dus dat biedt voor de meiden opties om er weer bij te zijn. Amy: ,,Ik zit eraan te denken om dan met de auto te gaan en er een echte road trip van te maken.’’ In elk geval zijn de vijf het erover eens: dit willen ze graag nog eens beleven!

Fotobijschrift: Yinthe, Amy, Marjolein, Renee en Dunya namen deel aan de World Jamboree 2023. Foto: Bos Media Services