Velsen – Zaterdag vond de landelijke opschoondag plaats. Gemeente Velsen deed aan haar burgers het verzoek om hieraan mee te doen en Velsen schoon het voorjaar in te laten gaan. Veel Velsenaren gaven gehoor aan dit verzoek en ontdeden hun woonomgeving van zwerfvuil. Door van het dagelijkse ommetje een opruim-ommetje te maken, gebeurde dit opruimen coronaproof.

Door Aita Immerzeel

Bert Mooijekind woont sinds augustus 2019 in Nieuw Velserduin. Voor die tijd woonde hij in Velserbroek aan de Schoener. Daar werkte hij al mee aan een groenere Schoener door de groenvoorziening mede te onderhouden. ,,En tja, dan heb je het al snel over het rapen van zwerfvuil”, aldus een enthousiaste Bert, die na zijn verhuizing Zwerfvuilgroep Nieuw Velserduin 1 oprichtte. ,,Onze club bestaat uit vijf buren en om de beurt lopen we een wekelijks opruimrondje om ons appartementencomplex. De gemeente heeft ons daartoe grijpers en een visnet voor de vijver in bruikleen gegeven. In een box staan zij opgeslagen, waarbij de sleutel rouleert.” 

Ondertussen klautert Bert door een gat in de omheining van het terrein om het Missiehuis heen. Het rondje om zijn eigen appartement is vandaag wegens de landelijke opschoondag extra ruim gekozen. Bij de verzamelcontainers wordt een laatste blik op het verzamelde afval geworpen, alvorens het gescheiden wordt weggegooid. Zakken vol blikjes en plastic flesjes verdwijnen in de oranje container. De lekke voetbal, 24 mondkapjes, piepschuim en hónderden peuken komen bij het restafval terecht.

Hulp uit onverwachte hoek

De broers Quint (9 jaar) en Mats (6 jaar) speelden in de zandbak van hun basisschool De Toermalijn en deden spontaan mee met de missie om van Velsen geen bende te maken. Zij ontdeden het schoolplein al eerder deze week van blikjes en plastic zakjes. Over het hek reikten zij zaterdag nieuw zwerfvuil aan aan uw verslaggeefster. Een door haar gevonden rood schepje mochten de broers mee naar huis naar huis nemen.

Buurman Richard Wijsman helpt Bert vandaag met veel plezier. ,,Sinds de eerste lockdown werk ik thuis, dus nu al een jaar. Om mentaal en fysiek in balans te blijven, wandel ik elke dag een half uur, alvorens de laptop opengaat. En nu heb ik er een nieuwe hobby bij. Met veel voldoening raap ik zwerfvuil op. Ik heb nu zelfs een eigen grijper aangeschaft. Ik heb er echt lol in.” Op afstand en tussen alle hondenpoep door pikt hij ervaren van alles op. ,,Ik rook niet, maar die peuken….daar blijf ik mij over verbazen. Die raap je toch op, als je hem hebt uitgetrapt? Ik kan er niet bij.” Even verderop kijkt hij vol verbazing een voortuin in, waar een bovengemiddeld aantal afvalitems rondzwerft. ,,Daar begrijp ik ook niets van,” mompelt hij. ,,Maar om dat nu ook te gaan oprapen, nee, daar ligt wel een grens.”

Verloren voorwerpen

Een eind verderop vult Neja Hoek met veel energie een gevonden plastic tas. ,,Heerlijk om zo buiten bezig te zijn,” licht zij toe. ,,En niet alles wordt bewust weggeworpen, denk ik. Mensen verliezen hun mondkapje misschien per ongeluk, als zij iets anders uit hun jaszak pakken.” Een gevonden draagtasje is daar misschien ook wel een voorbeeld van. ,,Ik verlies er ook weleens een,” licht zij haar optimistische bijdrage toe. 

Bij de verzamelcontainers ontmoet ik Wim Merhotteim. Wim haalt de meest bijzondere voorwerpen uit zijn vuilniszakken. Hij raapte onder meer een kapotte buitenlamp op en veel resten van vuurwerk. ,,Ik vind in deze omgeving veel karton en bouwafval. Mensen maken dozen niet altijd klein, daardoor zit de container snel vol en wordt het er soms naast gezet. Met als gevolg dat de boel nat wordt en wegwaait.”

Mol knabbelt aan piepschuim

Dirk Minkman heeft met de grijper, die hij van zijn kinderen kreeg, tientallen peuken opgeraapt. ,,Vooral bij de bushaltes en naast geparkeerde auto’s vind ik er veel. En mondkapjes, ook zoiets.” Bij een molshoop ligt veel piepschuim, waar duidelijk aan geknabbeld is. ,,Er wordt hier een huis verbouwd. Dat piepschuim vergaat niet en waait makkelijk weg. En kijk eens, wat een peuken! Hier zie ik werkmannen op werkdagen pauze houden.” Bij de verzamelcontainers aan de Albert Verweijlaan ligt veel glas in grote en kleine stukken. ,,Vorige week had ik al veel glas opgeraapt. Ik kan voortaan beter een stoffer en blik meenemen,” moppert hij, terwijl hij het minutieus opruimt. 

Karmapuntenprikker

Met Ria Jongejan op anderhalve meter afstand maakt Petra Bodenstaff haar opruim-ommetje. ,,Ik word er zo blij van!” roept ze enthousiast. ,,Het is mooi weer en op internet zag ik hoeveel Velsenaren zich inzetten voor een schonere woonomgeving.” Ondertussen raapt zij behendig tientallen peuken op, die naast geparkeerde auto’s en boomspiegels op de Van den Vondellaan achtergelaten zijn. ,,Alles wat ik opruim, voedt een goed gevoel bij mij. Een columnist noemt dat karmapunten prikken. Een giller toch?!”

Sofie en Wies Jongejan lopen aan de overkant van de Van den Vondellaan. Zij rapen daar tientallen, zo niet honderden peuken op. Zij verbazen zich over de paardenpoep op het fietspad, die zij uiteraard laten liggen.

Peukenleus

Op de Wijk aan Zeeërweg in IJmuiden loopt Marianne Wieringa met een karretje en grijper geroutineerd zwerfvuil te rapen. Zij draagt een geel veiligheidshesje. ,,Mij valt op, dat mensen vaak oversteken, waar ik aan het rapen ben. Zij beginnen dan spontaan een praatje of geven een compliment. Dat is erg leuk.” Marianne doet het al heel lang en heel veel. ,,Die peuken, daar heb ik net een leus voor verzonnen, want het is echt erg.” Na even nadenken rolt de peukenleus over haar lippen: ,,Jij minimaliseert het afval in de straat, wanneer jouw peuk de vuilnisbak in gaat’’.

Zwandelen 

In de Spaarnestraat loopt Marcel Groot een rondje om de kerk. ,,Mijn grijper kreeg ik van Woningbedrijf Velsen te leen. Als hij stuk gaat, krijg ik een nieuwe. Ik sta te kijken, waar deze grote stukken piepschuim en plastic vandaan komen. De nieuwbouw is toch allang klaar? Ik heb geen idee waar dit nu weer vandaan komt.” Marcel zet zijn zak en grijper even achter een muurtje en raapt de grote stukken op. ,,Gelukkig mag ik de vuilcontainer van de kerk gebruiken, want dit past niet in mijn zak of in de verzamelcontainer. Ik noem deze bezigheid trouwens zwandelen. Het is een combinatie van wandelen en zwerfvuil opruimen. Heerlijk toch? Gewoon lekker bezig zijn.” Er is overigens één ding waar Marcel niet aan doet en dat is peuken rapen. ,,Daar is geen beginnen aan!”

Complimenten

Citymarketeer Friso Huizinga maakt een ronde door Velsen en heeft gemerkt dat veel Velsenaren hebben deelgenomen aan de landelijke opschoondag. ,,Heel erg leuk om al die mensen zo bezig te zien. Een evenement was er niet van te maken, door alle coronabeperkingen. Maar al die opruim-ommetjes leiden wel tot een schoner straatbeeld, is mij opgevallen.” Met foto’s en filmpjes, die op Facebook en op www.velsen.nl terug te vinden zijn, staaft hij zijn waarneming. Waar hij mensen zag opruimen, deelde hij namens de gemeente complimenten uit.

Bovenste foto:

Bert Mooijekind vist voetbal uit de vijver in Nieuw Velserduin

Alle foto’s zijn gemaakt door Arita Immerzeel