Velsen – Vanaf 1 juni wordt in het openbaar vervoer het dragen van een mondkapje verplicht. De overheid heeft hiertoe besloten omdat het hier vaak niet mogelijk is om de geadviseerde anderhalve meter afstand tot elkaar te houden. Door een woordvoerder van GVB werd aan omroep AT5 bevestigd dat ook op de veerponten over het Noordzeekanaal een mondkapje zal moeten worden gedragen. Reden voor deze krant om de meningen van de passagiers te gaan peilen.
In het wachthuisje aan het eind van de Pontweg in Velsen-Noord treffen we de 47-jarige heer Keirsgieter. Om de dag maakt hij gebruik van de veerpont om zijn taak als mantelzorger te kunnen vervullen. Normaal gesproken zou hij met zijn brommer voor de sluizenroute kiezen, maar die is langdurig gestremd vanwege de aanleg van de nieuwe grote zeesluis. ,,Dat kost me alles bij elkaar een uur extra tijd’’, reageert hij. Hij wijst op het feit dat, nog voordat de werkzaamheden aan de zeesluis van start gingen, was beloofd dat de sluizenroute open zou blijven voor het verkeer. ,,Dat staat zwart op wit in de notulen van de inspraakbijeenkomst.’’ Noodgedwongen maakt hij nu gebruik van de veerpont. Een mondkapje? Nee, dat is hij niet van plan te gaan dragen. ,,Ik heb toch een helm op? Die kan ik helemaal afsluiten.’’
De 16-jarige Yallishia woont in Heemskerk en werkt in IJmuiden. Ze staat elke dag wel vier keer met haar scooter op de veerpont. Over het dragen van een mondkapje is ze niet enthousiast. ,,Ik vind het allemaal wat overdreven. Je kunt sowieso op de pont best anderhalve meter afstand houden, helemaal met de scooter.’’ Ook de 42-jarige Claire is van mening dat je voldoende afstand tot elkaar kunt houden op deze veerpont en dat een mondkapje daarom niet echt nodig is. Zij maakt twee keer per week gebruik van de verbinding tussen de noord- en zuidkant van Velsen. De 26-jarige Ari uit Haarlem is een andere mening toegedaan. Hij is de Nederlandse taal niet machtig, maar bevestigt in het Engels dat het dragen van mondkapjes een goed idee is. ,,Good for health’’, zegt hij. Als we ook de dienstdoende pontwachter om een reactie vragen, verwijst hij in eerste instantie naar de perswoordvoerder van zijn werkgever. Maar als blijkt dat we benieuwd zijn naar zijn persoonlijke mening, wil hij er wel iets over kwijt. ,,Als de baas zegt dat het moet, dan gaan we het doen. Maar daar kun je het natuurlijk ook niet mee eens zijn.’’ Hij begrijpt echter de noodzaak van de maatregel wel, gezien het feit dat er in de ochtenden op werkdagen sprake is van grote drukte als honderden scholieren gebruik maken van de veerdienst.
Het lijkt erop dat de meeste mensen een mondkapje op de veerpont niet nodig vinden. Met deze opgedane kennis keren we op de fiets huiswaarts. En dan opeens, aan het einde van de Wijkerstraatweg, trekt een wapperend object de aandacht. Het is een mondkapje, waarvan de touwtjes verstrikt zijn geraakt in een boomtak. Het moest kennelijk zo zijn… (Bos Media Services)