Zes keer werd jubileummusical Het Meisje van Velsen opgevoerd in de 75-jarige Stadsschouwburg Velsen. Een muzikaal en theatraal spektakel dat zijn weerga niet kent. Het publiek was laaiend enthousiast over de magische voorstelling.
Magisch, want de geschiedenis van Velsen werd op toverachtige en amusante wijze op het podium gebracht, door middel van zang, dans en een stukje techniek. In technicolor kwam Pieter Vermeulen tot leven om ouvreuse Lies van Velsen – een prachtige rol van Eline Schmidt – te helpen haar grote droom ‘een leven vol kleur’ te realiseren. Lies vindt haar leventje in IJmuiden en haar werk in de IJmuidense bioscoop Rex maar saai en grijs. Op het grote scherm lijkt alles veel kleurrijker. En zelfs de liefde van haar vriendje Teun, of de strenge eigenaresse mevrouw Dekker (de heks van Rex) kunnen daar niets aan veranderen. Maar dankzij schoolmeester Pieter Vermeulen en haar eigen fantasie huppelt Lies door het verleden en de toekomst van Velsen. Zo ziet zij onder meer Romeinse goden, dolle Friese barbaren, een swingende Engelmundus, een twijfelende Koning Willem I met zijn ministers, projectontwikkelaars Bik en Arnold, keizerin Sissi, het ontstaan van Hoogovens en een jolige Cornelis Vreeswijk.
Maar de geschiedenis dreigt door ingrijpen van Lies door de war te raken en dan komt Lies in Provinciaal Ziekenhuis terecht in de negentiende eeuw. Daar ontmoet zij de levende Pieter Vermeulen die haar helpt terug te keren in haar eigen tijd. Een misschien ingewikkeld klinkend verhaal, maar op het podium was het goed te volgen, goed te verstaan en een en al kleur en beweging, waardoor het publiek doorlopend meegesleept werd in het verhaal. Prachtige zang, van professionals en amateurs.
Een indrukwekkend, soms ontroerend verhaal, met af en toe sublieme humor (‘Meer of minder Romeinen?’) en prachtige vondsten door regisseur en tekstschrijver Daniël Cohen. Muziek en arrangementen van Velsenaar Koen van der Wel, muzikale leiding van Sjoerd Jansen en prachtige, doeltreffende choreografie van Charo Bocaranda en Henry Schuurman met jonge sterren van het Kunstencentrum.
Het Meisje van Velsen is een voorstelling die je niet licht zal vergeten. De vele prachtige (dans)scènes, de humoristische bedscène met Teun (en Dickie Sintenie), het sublieme zangtrio visser, zeeman, soldaat en de ‘te gekke hippie scene’ van Cornelis Vreeswijk zullen ons nog lang heugen. De voorstelling werd speciaal geschreven ter ere van het 75-jarig bestaan van Stadsschouwburg Velsen en was slechts van 21 tot en met 26 oktober te zien. (Karin Dekkers)