IJmuiden – Ze was al bijna een volwassen vrouw toen de tweede wereldoorlog uitbrak. De 100-jarige Christina (‘Stien’) Hoefnagel is een geboren en getogen IJmuidense. Ze kwam ter wereld in een woning aan de Prins Hendrikstraat, maar verhuisde later met haar ouders naar de Burgemeester Rambonnetlaan. IJmuiden zag er in haar jeugdjaren nog heel anders uit. Ze herinnert zich: ,,Als we de deur uit gingen, stonden we letterlijk meteen in het duin. Waar nu de markt is, was toen een bos, dat we de Kickvors noemden.’’

Door Raimond Bos

Het is vrijdagmiddag als locoburgemeester Bram Diepstraten een bezoek brengt aan de 100-jarige. Nou ja, bijna 100-jarige, want pas op zondag was haar verjaardag. Diepstraten werd hartelijk door de eeuwelinge ontvangen in haar appartement in woonzorgcentrum W.F. Visserhuis, waar ze inmiddels haar achtste jaar in gaat. Afgezien van problemen met het gezichtsvermogen, heeft ze over haar gezondheid niet zo veel te klagen. Misschien komt dat wel doordat ze ondanks haar hoge leeftijd nog heel actief beweegt. ,,Ik ga op maandag en woensdag naar gym en op dinsdag naar yoga. En elke ochtend zit ik op de rand van mijn bed en doe ik mijn oefeningen.’’ Terwijl ze het vertelt, doet ze voor welke oefeningen dat zijn. Haar dochter Lenie (75) vult aan: ,,Ze doet ook nog steeds van alles in het huishouden zelf. Ze kan nog steeds het stokje niet overgeven. De afwas doet ze zelf en ook maakt ze elke dag nog haar eigen bed op. De jarige knikt bevestigend en merkt op: ,,Dan blijf je het langste fit!’’

‘Mijn man kwam niet van hier’

Lenie is het enige kind van mevrouw Hoefnagel en haar inmiddels overleden man Cor. ,,Mijn man kwam niet van hier, hij was een Rotterdammer. Hij werkte voor bergingsbedrijf Tak en werd na de oorlog naar IJmuiden gestuurd om te helpen bij het bergen van de oorlogswrakken. Zo heb ik hem hier in IJmuiden leren kennen. Later is hij bij Hoogovens gaan werken, maar achteraf bleek dat hij daar altijd met tegenzin naartoe was gegaan. Hij was immers op een schip geboren.’’ Op 82-jarige leeftijd is Cor overleden. Na nog enige tijd alleen te hebben gewoond, koos mevrouw Hoefnagel er uiteindelijk voor om te verhuizen naar het W.F. Visserhuis, waar ze vanuit haar appartement een prachtig uitzicht heeft. Helaas kan ze daarvan steeds minder genieten. Met één oog ziet ze vrijwel niets meer, met het andere ook nog wel iets, maar niet scherp. De aandoening maculadegeneratie heeft ervoor gezorgd dat het gezichtsvermogen van de hoogbejaarde IJmuidense gaandeweg steeds verder achteruit ging.

Mensen van de dag

Dat ze nu de respectabele leeftijd van honderd jaar heeft bereikt, had ze nooit durven dromen. ,,Mijn moeder zei altijd: ik heb vijf kinderen, maar met jou is er altijd wat!’’ Haar vader stierf al op 62-jarige leeftijd en haar zus werd niet ouder dan 59. ,,Ach, we zijn allemaal mensen van de dag’’, concludeert ze nuchter. De locoburgemeester overhandigt haar tijdens zijn bezoek een bijzondere wenskaart, waarin allerlei zaken opgesomd worden die nog niet bestonden toen ze werd geboren. ,,U slaat de spijker op zijn kop, dat alles zo veranderd is in de wereld’’, merkt ze op als Diepstraten de kaart aan haar heeft voorgelezen. De kans om een gesprek met hem te voeren grijpt ze direct aan om in de bres te springen voor haar medebewoners: ,,Ik hoor van mensen die met de rolstoel naar buiten gaan, dat de trottoirs hier in de buurt zo slecht zijn. Misschien kan daar iets aan gedaan worden?’’ Zondag wachtte mevrouw Hoefnagel een verrassing, voorbereid door haar dochter. ,,Ik laat het maar gewoon over me heen komen.’’ De 100-jarige heeft één kleinkind en zes achterkleinkinderen.

De kans om een gesprek met Diepstraten te voeren grijpt de IJmuidense direct aan om in de bres te springen voor haar medebewoners. Foto: Bos Media Services